Boon recensie 2024 - Sellinger (Allard Schröder) - door Leesclub Prinsenhof

Een interessant boek, mooie stijl met tot in de puntjes beschreven details van karakters van mensen, plaatsen, gewoontes. De verlatenheid van de streek komt zeer goed tot uiting. Het desolate, het bijna vergeten landschap waar er dan toch mensen proberen te overleven in de stank van het Kanaal.

Schroder Sellinger

De schrijver roept een sfeer op van mist waar ongrijpbare krachten schuilen en figuren tevoorschijn komen wanneer het donker is.

Je kan het je zo voorstellen. De tijd van vroeger, van onze voorouders, een verwaarloosde streek, donker en grauw, achtergesteld, economisch niet van belang.

Je wordt als lezer meegezogen in deze context. Je leeft mee met de personages, je wil weten hoe het verder gaat, waar gaan ze heen, hoe evolueren ze, keren ze nog terug naar de streek.

En dit is juist wat jammer is want elk verhaal stopt op dat punt. Iemand vertrekt en dit is het einde. Als lezer kom je op je honger te zitten. Er is het gevoel dat het verhaal niet af is, je verwacht dat het verhaal verder gaat in het volgende hoofdstuk. Je wil meer weten. Maar dit krijg je niet.

Elk afzonderlijk verhaal kon zeker uitgewerkt worden tot één verhaal in één boek. Nu krijg je een voorsmaakje en het stopt. Dan komt er een ander verhaal, heel spannend geschreven maar het eindigt ook.

Het is voor de lezer verwarrend dat het tweede verhaal niets met het eerste te maken heeft en het derde niets met het tweede. En zo verder. Wat je niet direct verwacht. Jammer.

Erika De Stercke, Lieve Temmerman, Werner De Waele, Willy Desmet

Schroder Sellinger