Het Vermeylen( )nds steunt ‘mensen in nood’ in Bosnië én in Lievegem
Jawel, ook in ons land hebben veel mensen het niet gemakkelijk om de eindjes aan elkaar te knopen. Velen leven zelfs ronduit in armoede, ondanks de vele vangnetten die er bestaan. Maar in landen zoals Bosnië, op nauwelijks 1600 km hiervandaan, liggen de kaarten nog veel moeilijker. Er is nauwelijks sprake van sociale zekerheid. Daarom proberen wij de hoogste noden te lenigen. Via onze contactpersonen, Kristina Ilic en Sandra Kojic, bezorgen we voedselpakketten aan mensen die in zware armoede leven. Maar we kopen ook schoolmateriaal voor kinderen of komen tussen in de medische verzorging van een aantal mensen. Zelf trekken we jaarlijks minstens twee keer naar het gebied, meer bepaald in de streek rond Modrica. Eén zaak is zeker! Er gaat werkelijk geen eurocent verloren van de middelen die we inzamelen.
Steunen kan op het rekeningnummer BE50 0011 2745 2218 van het Vermeylenfonds, met omschrijving 'GIFT 3'. Vanaf 40 euro is je gift fiscaal aftrekbaar en nog goed nieuws: donateurs krijgen ten gevolge van een recente beslissing van de regering een belastingvermindering ten bedrage van 60% van de gift i.p.v. de huidige 45%.
Wil je graag meer weten over het project, stuur dan een mailtje naar luc.maddelein1@gmail.com. Luc is de bezieler van de vereniging ‘Mensen in nood’, die niet alleen in Bosnië actief is, maar ook in Lievegem mensen helpt die het moeilijk hebben.
Hieronder leest u het verslag van Kristina en Sandra, na hun ronde met voedselpakketten bij verschillende gezinnen in nood:
Beste Luc,
Vandaag gingen we langs bij een oud koppel dat in zeer grote armoede leeft omdat hun zoon hen het huis heeft uitgezet. Ze wonen nu in een plastieken serre waarin groenten worden gekweekt.
We bezochten ook een oude man, die zich slechts met moeite kan verplaatsen. Voor het eerst in maanden kwam hij naar buiten. Zijn vrouw heeft hem verlaten en zijn zus is hem beu. Hij ontvangt geen pensioen of enig ander inkomen. Hij zou regelmatig medicatie moeten nemen, maar daar heeft hij het geld niet voor. Wij bezorgden hem een voedselpakket en zullen ook zijn medicatie aankopen.
Bij een andere alleenstaande oude man - die we niet thuis vonden - lieten we een voedselpakket achter. Zoals je merkt, ziet zijn huisje er erg schamel uit.
Mijn beste Luc,
Sandra en ik bezochten vandaag zeven gezinnen. Ieder bezoek heeft mij emotioneel heel diep geraakt. Ik hoop dat je die mensen zult kunnen ontmoeten, wanneer je de volgende keer naar Bosnië komt.
Eerst zijn we naar een alleenstaande moeder met drie zonen gegaan.
Ze zagen er allemaal erg mager uit, want ondervoed. Het is er wel proper. Je begrijpt dat ze immens gelukkig waren met het voedselpakket dat we hen hebben bezorgd, alhoewel zij zich toch ook wat ongemakkelijk voelden omdat zij in de ellende zitten en aalmoezen moeten ontvangen.
Daarna trokken we naar Toddler, een klein meisje van ongeveer 7 jaar dat samenleeft met haar psychisch zieke moeder en grootmoeder. De moeder is depressief en heeft angstpsychoses, waardoor ze vaak in een psychiatrisch ziekenhuis moet worden opgenomen. Het was er erg vuil en we hebben haar duidelijk gemaakt dat dit moet veranderen of dat we haar anders niet meer zullen helpen. Het deed pijn aan mijn hart om de meubels te zien die we een tijd terug hadden gegeven. Maar goed, zien hoe blij het meisje was, maakte veel goed.
Bij ons derde bezoekje kwamen we opnieuw bij een alleenstaande moeder met twee kleine kindjes, die samenwoonde met haar tante en nonkel. Twee andere kinderen waren naar school. Het jongste kindje - nog een baby - heeft ernstige medische problemen, maar begon toch te lachen toen hij ons zag.
Daarna trokken we naar een oude vrouw die samenwoont met twee oudere zonen, die duidelijk met ernstige psychische problemen te kampen hebben. Ik stuur je enkele foto’s, want ik weet niet wat ik over zoveel miserie nog meer zou kunnen zeggen.
Ons volgende bezoekje bracht ons naar opnieuw een alleenstaande moeder met vier kinderen, wiens woning dermate afgelegen is, dat we er met de auto niet bij konden. Eén kind heeft ernstige psychische problemen, maar was zo blij als een zonnetje toen hij Sandra zag. Hij omhelsde en kuste haar, lachte en huilde van blijdschap en geluk. Opnieuw rollen tranen over mijn wangen als ik eraan denk. De vader zit nog voor twee jaar in de gevangenis en ik kan nauwelijks schrijven mijn beste Luc, waarom dit is. Hij mishandelde iedereen in het huis en misbruikte zijn zoon seksueel.
Zesde bezoek: een alleenstaande moeder met vier zonen. Ze zijn heel erg blij ons te zien met vier zakken eten…
Zevende bezoekje: Oude alleenstaande vader, misschien 65 jaar. Zoon 10 jaar oud. Netjes in huis. Geweldige jongen. Ze zijn de hemel dankbaar voor wat we hen bezorgen.
Kristina & Sandra