Online lezing verboden boeken (BRAND) & schrijfactie Amnesty
In Meulebeke start de tentoonstelling 'BRAND, over verboden boeken', met een gratis online lezing van fragmenten uit werken die ooit om verschillende redenen werden gecensureerd. Er komen drie voorlezers en drie boeken aan bod. Ga zitten, leun achterover en geniet van de verboden woorden van deze moedige auteurs. (foto Alliance Photoshot)
Luc Bockhuyt leest voor uit 'Les fleurs du mal' van Charles Baudelaire.
Geert Tailleu leest voor uit 'Germinal, de mijn' van Emile Zola.
Linda Denys leest voor uit 'Ik zal de wereld nooit meer zien' van Ahmet Altan en zal ook stilstaan bij de huidige situatie waarin Ahmet Altan verkeert.
Het verhaal van Ahmet Altan is zeer actueel. Ahmet is journalist en auteur, en zit ook vandaag nog opgesloten in een Turkse gevangenis. Na de mislukte staatsgreep van juli 2016 in Turkije werd hij in 2018 veroordeeld tot levenslange opsluiting, omdat hij de coupplegers en de beweging van
Fethullah Gülen zou hebben gesteund. Op 4 november 2019 werd die straf herzien naar 10,5 jaar. In afwachting van zijn hoger beroep werd hij vrijgelaten en kreeg hij een internationaal reisverbod. Maar de officier van justitie ging in hoger beroep en hij werd na acht dagen (12-11-
2020) opnieuw opgesloten. Onderaan vindt u een voorbeeldbrief van de briefactie door Amnesty International, voor de vrijlating van Ahmet Altan.
DATUM
zondag 7 februari 2021 om 11.00u.
INFO
vooraf inschrijven https://meulebeke.bibliotheek.be/activiteiten.
telefonisch: 051 54 13 80
e-mail: bibliotheek@vondel.meulebeke.be
U ontvangt daarna de link om deel te nemen.
Ahmet Altan, 70 jaar oud en erelid van PEN-Vlaanderen, heeft de afgelopen vier jaar in een cel doorgebracht in Turkije. Vandaag zit hij 1500 dagen achter de tralies zonder enig misdrijf te hebben begaan.
Rechte rug
Altan werd beschuldigd van absurde en steeds veranderde zaken, van ‘poging tot staatsgreep’ tot ‘terrorisme’, en zit momenteel een gevangenisstraf van tien jaar en zes maanden uit wegens ‘het helpen van een terroristische organisatie zonder lid daarvan te zijn’. Zijn ‘misdaad’: een vrije schrijver te zijn en een intellectueel met een rechte rug.
Ahmet is nooit gezwicht voor het Turkse regime dat de onafhankelijke pers het zwijgen oplegt. Hij blijft vrij, vliegend op de vleugels van zijn geest. In de gevangenis schreef hij het aangrijpende boek Ik zal de wereld nooit meer zien, dat PEN-Vlaanderen actief promoot.
PEN-Vlaanderen gebruikt een lege stoel om Ahmet Altan symbolisch aanwezig te laten zijn bij acties of optredens.
Vier jaar vervolging
Altan werd voor de eerste keer gearresteerd op 12 september 2016 voor ‘het verzenden van subliminale berichten die mogelijk gelieerd zijn aan een staatsgreep’. In afwachting van zijn proces werd hij gevangengezet op beschuldiging van ‘poging om de regering van Turkije omver te werpen’ en ‘behorende tot een terroristische organisatie’.
Sindsdien verdween eerst de bizarre beschuldiging van ‘het verzenden van subliminale berichten’ in stilte. Daarna werden verschillende staatsgreepgerelateerde aanklachten geschrapt die tot een schuldig vonnis en een levenslange gevangenisstraf leidden. Toch werd Altan nog steeds vervolgd door de Turkse justitie.
Toen kwam de zaak voor bij het Hof van Cassatie dat zich tegen de zware veroordeling uitsprak, en de rechtbank liet Altan vrij in afwachting van de resultaten van het beroep. Toch werd de auteur op 12 november 2019 opnieuw gearresteerd nadat de officier van justitie zich na de uitspraak tegen zijn vrijlating had verzet.
Al een jaar loopt de zaak van Altan bij het Hof van Cassatie voor een herziening van zijn laatste veroordeling. Zijn verzoek bij het Europese Hof voor de Rechten van de Mens, bijna vier jaar geleden, moet nog in behandeling worden genomen.
PEN-Vlaanderen roept op tot vrijlating Altan
Vandaag zit Ahmet Altan 1500 dagen in de gevangenis. PEN-Vlaanderen vraagt samen met PEN International zijn onmiddellijke en onvoorwaardelijke vrijlating, aangezien hij een gewetensgevangene is die uitsluitend is opgesloten voor het uitoefenen van zijn recht op vrijheid van meningsuiting. Deze vraag geldt evenzeer voor de 73 andere journalisten die nog steeds onterecht in Turkse gevangenissen zijn opgesloten.