Vakantie ... (G)een evidentie?!
De nieuwe DNG behandelt het ontstaan van vakantie, het waarom ervan, de noodzaak eraan, de herinneringen (goed en kwaad) die we er voor altijd mee verbinden en de veranderingen in zowel de reiswijze als onze kijk erop: voor, tijdens en na. Weldra in je bus.
VAKANTIE...(G)EEN EVIDENTIE?!
Vakantieplannen worden gemaakt, reizen worden geboekt. Na Corona kunnen we terug vrij bewegen ter land, ter zee en in de lucht. Toch is er ook een nieuw soort reisbewustzijn ontstaan. Sommige mensen hebben immers last van vliegschaamte. Ze verzwijgen dat ze het vliegtuig nemen voor een weekendtrip omdat ze beseffen dat vliegen slecht is voor het milieu. Ze proberen het goed te praten door te beweren dat ze ‘anders heel milieubewust leven’. De impact van vliegen op het milieu valt niet te ontkennen maar waarom is het zo moeilijk om ons gedrag erop aan te passen? We zoeken excuses; ik verdien deze vakantie ‘because I am worth it’. Toch zijn er mensen die niet of heel weinig vliegen en dit reisbewustzijn toepassen in hun dagelijks (gezins)leven.
Dàt we al vakantie hebben is op zich geen evidentie. De strijd voor onze ‘congé payé’ was hard. Een half miljoen stakers en een syndicale triomf maakte onze niet vanzelfsprekende (betaalde) vakantie mogelijk.
Hoé we onze vakantie invullen is voor iedereen anders. We willen op avontuur in een nieuwe omgeving ver weg van het vertrouwde, van de dagelijkse beslommeringen. Maar voor sommigen is het een jaarlijkse terugkeer naar het land van oorsprong. Niet alleen het ‘thuisland’ roept maar ook de familie. Verplichte bezoeken, bepaalde verwachtingen, emoties en soms frustraties komen dan boven water. Reizen kan ook in de tijd, figuurlijk dan. “Een plek is nooit alleen maar een plek, maar ook alles wat in het verleden is geweest”, volgens Luc Devoldere. Hij vertelt over het historisch besef en de sterke sensaties bij sommige plaatsen die hij bezocht.
Misschien was dit ook waar Vermeylen naar op zoek was tijdens z’n vele reizen.
Z’n handgeschreven reislijstje geeft wellicht een hint.
Eindredacteur: Sarah Mistiaen